TEKERRÜR
faydasız çabalamak, derde duçar olunca ruh
eskisi gibi olmuyor yıkılmış bezgin hissiyat
yürekte yer etmiş sevinç denizaşırı ırak ülke
deli fişek çağında bozguna uğrar hayat
faili meçhul kaybedişlerin anlamı kalmadı
suçlu aramak sebep bulmak neyi değiştirir
yitirilen güzellikler geri gelmeyecek artık
tanıdık güleç yüzlü esintiler akmıyor hanidir.
yetinmeyi bilmeli insan elindekinin kıymetini
belki de dönüm noktasıdır mucizevi vesileler
eğri doğru sapağına ramak kala verilen karar
imdat çağrısının neticesinde müjdeli silsileler
tahammülü zor anlarımda baş ucumda benim
gözlerimi kırpmadan sürüklendiğim cümleler
gecenin sabahına kavuştuğu vakitlere değin
kimsesizliğime dost gösterişsiz eğlenceler
okuduğum kitaplar yön çizdi şu yürüyüşüme
adamlığı öğreten tamahkâr şahsiyetler vardı
sayfaları benimsedikçe tavrım onlara benzedi
uzun hüzünlerin ardından ferahlatan aydınlık
kitapsız yaşayanlar evrende ne işe yarardı…
zaman, mekân,, kişiler değişir mütemadiyen
aynı sıkıntı olayların temelinde tekrar tekrar
öyle ki bazen unutturur benlikteki varlığını
kıyamettir bununla yaşamayı öğreten ısrar
şiirlerimin hamurunu yaşantımdan yoğurdum
okuduklarımla karşılaştım çıktığım yolda hep
yeni başlangıçlar nihayeti daima aynı hikâye
kaderimin içyüzü mevzunun
yinelenmesinden ibaret…
Burhan Kâzım ÇALIK
